Hoelang blijft een vreemde een vreemde?

We startten bij het trefpunt, de parkeerplaats bij een mooi natuurgebied. Vandaag was de start voor deelnemers @jointhewalkoflife om met mij op pad te gaan.

Tijdens de eerste stappen, stelde ik mezelf voor. Ik vertelde hoe ik ertoe kwam groepen en individuen te coachen, buiten in de natuur.

Het viel even stil. “Had ik teveel gedeeld?”, vroeg ik mij af.

Na een kort moment van zelfcompassie realiseerde ik mij dat de levenservaring die ik heb opgedaan, indruk kan maken en daardoor besefte ik mij weer hoe hard ik heb gewerkt aan mijn eigen veerkracht.

Er kwamen vragen, die ik in openheid beantwoordde.

Op een rustige plek wilde ik de tijd nemen voor de eerste oefening. Kennismaken op een ontspannen manier. Ik vertelde dat mensen mochten delen, wat ze wilden delen en dat dat in veiligheid en vertrouwelijkheid kon.

Als snel vertelden de vrouwen aan elkaar wat passies waren, wat de belangrijkste hobbels op dit moment zijn in het leven en wat ze zoal verwachten van de komende dagen.

Er werd geluisterd en op elkaar gereageerd. “Hé dat heb ik ook!”, oh echt, nee daar heb ik niks mee”. De één een burn-out, de ander juist tegen een bore-out aan. Herkenning over en weer.

En ik herkende ook veel thema’s, deelnemers tussen de 45 en 50 jaar, gescheiden en allemaal moeder. Binnen een uur waren we geen vreemde meer voor elkaar, maar was er verbinding ontstaan.

Een oefening in stilte volgde waarna deelnemers deelden wat hun dominante zintuig was, wat zij wel en niet hadden opgemerkt. Met aandacht werd er geluisterd en gedeeld. Tijdens de oefeningen gedurende drie dagen, hebben de deelnemers op verschillende lagen ervaringen gedeeld. Ervaringen van vroeger, ervaringen en behoeften in het moment en zorgen en wensen voor de toekomst.

Er ontstonden rituelen: zoals de aankomstmeditatie, een kop warme thee samen (ik nam een grote thermoskan mee en de deelnemers elk hun lievelingsmok) drinken en even de koetjes en kalfjes delen voor wat lichtheid naast de zwaardere thema’s.

We hebben in drie dagen 12 uur met elkaar buiten doorgebracht. De deelnemers hebben steun en medemenselijkheid ervaren.

Wat de deelnemers zoal teruggaven was:

“Ik heb weer even gefocust op wat belangrijk is in mijn herstel.”

“Ik heb meer vertrouwen in mijn zoektocht naar ander werk.”

“Ik ga vaker op een bankje zitten, rustig kijken en luisteren.”

“Ik ben echt verbaast hoe rustig het hier is. Hier kan ik in stilte zijn.” “Ik heb ervaren hoe fijn het is in beweging te zijn.”

We hebben elkaar losgelaten.

Ieder zijn eigen pad en natuurlijk als de deelnemers vragen hebben of ik kan iets voor ze betekenen, weten ze mij te vinden.

#wandelcoach #buiten #natuur #burnout #boreout #gedeeldemenselijkheid #vertrouwen #mildheid #zelfcompassie #loopbaan #veerkracht #mindulness #rust #herstel #revalidatie #ziekte #verbinding

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *