Ik ga toch niet een appel om advies vragen?!

Tijdens een prachtig herfstweekend volgde ik een stilte schrijfretraite waar ik in een groep onder begeleiding van Geertje Couwenbergh en Veronique Van Veenendaal mocht werken met The Work van Byron Katie.

Door mijn mindfulness beoefening ben ik mij bewust van mijn gedachten, mijn sterke neiging tot piekeren (ja nog steeds,….) en mijn drukke hoofd. Uitdaging is tijdens mijn meditaties niet op de ‘gedachtentrein’ te stappen, maar gedachten gade te slaan. Hé een gedachte, nog een gedachte, nog een, etc. etc.  De les die ik beoefen tijdens mediteren is om van een afstand naar die gedachten te kijken. Daarnaast is bewustzijn van lichamelijke sensaties en emoties ook iets dat je ontwikkelt door regelmatig te mediteren.

The Work van Byron Katie gaat over dezelfde aandachtsgebieden (mentaal, fysiek en emotioneel), maar dan op een andere manier. Namelijk aan de hand van vragen op een bepaalde volgorde. Uitdaging voor mij is niet verstrikt raken in analyses en logische verbindingen te gaan zoeken. Het voelde als spelend mediteren: in gedachten stappen en gedachten laten sudderen, voelen, beetje mijmeren, zelfs af en toe voor je uit turen (in tegenstelling tot mediteren je aandacht dus even niet richten, even helemaal geen focus). Het voelde eerst heel onwennig voor mij, maar op een gegeven moment waren er echt cadeautjes die ik mocht uitpakken tijdens de verschillende oefeningen. Dat maakte de worsteling meer dan waard en zorgt er bij mij voor dat ik nog meer gemotiveerd ben door te gaan met deze methode.

Voor degene die bekend is met mindfulness meditaties in een groep: het is eigenlijk een levende inquiry die je bij jezelf doet.

Het was sowieso een heel mooi weekend. De stilte (ik vind dat zo fijn) ondersteunde de oefeningen en zorgde in de groep ervoor dat er met aandacht en zonder afleiding naar elkaar werd geluisterd. De ongedwongen sfeer en professionele begeleiding zorgden voor openheid en veiligheid. Daarbij vind ik het verrijkend te ervaren dat anderen dezelfde gedachten, zorgen en mindf*cks hebben.

Een van de oefeningen was met een zelfgekozen voorwerp. Ik moest even denken aan de rijke, soms ook bespotte, rozijn oefening uit de achtweekse Mindfulness training toen ik een appel mij liet adviseren over een voor mij belangrijke vraag.

En toch… hier gebeurde eigenlijk hetzelfde als gedurende het hele weekend. Mijn mind kon switchen van scherp analytisch naar voelen, laten spreken van het onderbewustzijn, woorden geven aan gedachten en gevoel. En weet je wat?, die appel stelde wezenlijke vragen! Vragen die de kern van mijn dilemma raakten.

Kortom een weekend met veel lichtpuntjes, zelfcompassie en compassie voor anderen en een hartelijke lach om mezelf, want jemig af en toe trap ik er gewoon weer in en gaan die gedachten toch behoorlijk met mij aan de haal.

#stilte #schrijven #stilteretraite #thework #mediteren #mindfulness #compassie #piekeren #gedachten #lichaamsbewustzijn #herinneringen #ego #bewustwording #rouw #gedeeldemenselijkheid  

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *