#mindfulness #veerkracht #opmerkzaamheid #gedachten #piekeren #aandacht #meditatie

Tijdens een prachtig herfstweekend volgde ik een stilte schrijfretraite waar ik in een groep onder begeleiding van Geertje Couwenbergh en Veronique Van Veenendaal mocht werken met The Work van Byron Katie.

Door mijn mindfulness beoefening ben ik mij bewust van mijn gedachten, mijn sterke neiging tot piekeren (ja nog steeds,….) en mijn drukke hoofd. Uitdaging is tijdens mijn meditaties niet op de ‘gedachtentrein’ te stappen, maar gedachten gade te slaan. Hé een gedachte, nog een gedachte, nog een, etc. etc.  De les die ik beoefen tijdens mediteren is om van een afstand naar die gedachten te kijken. Daarnaast is bewustzijn van lichamelijke sensaties en emoties ook iets dat je ontwikkelt door regelmatig te mediteren.

The Work van Byron Katie gaat over dezelfde aandachtsgebieden (mentaal, fysiek en emotioneel), maar dan op een andere manier. Namelijk aan de hand van vragen op een bepaalde volgorde. Uitdaging voor mij is niet verstrikt raken in analyses en logische verbindingen te gaan zoeken. Het voelde als spelend mediteren: in gedachten stappen en gedachten laten sudderen, voelen, beetje mijmeren, zelfs af en toe voor je uit turen (in tegenstelling tot mediteren je aandacht dus even niet richten, even helemaal geen focus). Het voelde eerst heel onwennig voor mij, maar op een gegeven moment waren er echt cadeautjes die ik mocht uitpakken tijdens de verschillende oefeningen. Dat maakte de worsteling meer dan waard en zorgt er bij mij voor dat ik nog meer gemotiveerd ben door te gaan met deze methode.

Voor degene die bekend is met mindfulness meditaties in een groep: het is eigenlijk een levende inquiry die je bij jezelf doet.

Het was sowieso een heel mooi weekend. De stilte (ik vind dat zo fijn) ondersteunde de oefeningen en zorgde in de groep ervoor dat er met aandacht en zonder afleiding naar elkaar werd geluisterd. De ongedwongen sfeer en professionele begeleiding zorgden voor openheid en veiligheid. Daarbij vind ik het verrijkend te ervaren dat anderen dezelfde gedachten, zorgen en mindf*cks hebben.

Een van de oefeningen was met een zelfgekozen voorwerp. Ik moest even denken aan de rijke, soms ook bespotte, rozijn oefening uit de achtweekse Mindfulness training toen ik een appel mij liet adviseren over een voor mij belangrijke vraag.

En toch… hier gebeurde eigenlijk hetzelfde als gedurende het hele weekend. Mijn mind kon switchen van scherp analytisch naar voelen, laten spreken van het onderbewustzijn, woorden geven aan gedachten en gevoel. En weet je wat?, die appel stelde wezenlijke vragen! Vragen die de kern van mijn dilemma raakten.

Kortom een weekend met veel lichtpuntjes, zelfcompassie en compassie voor anderen en een hartelijke lach om mezelf, want jemig af en toe trap ik er gewoon weer in en gaan die gedachten toch behoorlijk met mij aan de haal.

#stilte #schrijven #stilteretraite #thework #mediteren #mindfulness #compassie #piekeren #gedachten #lichaamsbewustzijn #herinneringen #ego #bewustwording #rouw #gedeeldemenselijkheid  

Afstand nemen, aandacht richten en bewust kiezen tijdens een reïntegratietraject

Soms is het zo druk in je hoofd, schieten je gedachten van links naar rechts. Het lijkt dan net alsof je een wandelend hoofd bent.

Zij voelde zich de laatste tijd als een wandelend hoofd. Zorgen over de toekomst: “wat als…”, zorgen om anderen, piekergedachten “gaat het wel lukken”, “als dit langer duurt dan…” Allerlei verschillende gedachten, herhalende gedachten die ze haar aandacht liet kapen.

Ze hakte de knoop door. Om een aantal zorgen weg te nemen, kon ze namelijk iets doen. Ze vond het spannend, maar sprak haar manager over haar zorgen. Er ontstond een mooi gesprek. Over de wens voor de cliënten, maar ook over de behoefte van haar als medewerker. Het balanceren tussen: ‘geven aan de ander’ aan de ene kant, ‘energie behouden en voldoening voor haarzelf ontvangen’ aan de andere kant.

Tegelijkertijd gingen andere taken heel goed. Tja, het is een tegeltjeswijsheid, maar waar een deur dichtgaat, opent een andere deur.

• Er viel een druk weg na het gesprek met de manager.
• Er ontstond flow in de andere taken van haar werk. Ze heeft sindsdien weer zin in haar werk en in contact zijn met de mensen levert juist energie op.

Je hebt niet overal invloed op. Je kunt een aantal dingen niet beïnvloeden, dus deels zal je om moeten leren gaan met dat deel dat tegenvalt, lastig is of pijn doet. Er is ook een deel waar je wél invloed op hebt. En het dan niet denken in de oplossing voor het grote probleem dat zich in je hoofd heeft ontwikkeld, maar je richten op het gevoel (fysiek, mentaal en emotioneel) wat je niet prettig vind dat geeft vaak de ingang om gezonde keuzes te maken die in je bereik liggen. Dit doe je in drie stappen:

1. afstand te nemen
2. je aandacht bewust richten
3. keuzes maken

Het is alsof je de stop uit de badkuip haalt, waardoor het water ineens weer kan stromen.  

Zo zie je maar: vooraf wordt het probleem alleen maar groter in je hoofd naarmate dezelfde gedachten zich blijven herhalen, terwijl achteraf het veel kan opleveren wanneer je een keuze maakt die goed voor jou is.